මෙතෙක් කතාව:
ඉහල මධ්යම පන්තියට අයත් සැන්ඩ්රයි ( අවුරුදු 30, බ්ලොන්ඩ් ගර්ල්)යි එයාගේ අම්මා ට්රිලීෂියායි (අවුරුදු 48ක ෆැට්, සෙක්සි, වෘත්තියෙන් ටීචර් කෙනෙක් වෙන ලේඩි) තනියම ජීවත් වෙන්නේ අපේ ගෙදරට අල්ලපු තට්ටු දෙකේ සුඛෝපභෝගි ගෙදරක. ට්රිලීෂියාගේ හස්බන්ඩ් මීට අවුරුද්දකට විතර ඉස්සෙල්ලා වෙන ගෑනියෙක් කසාද බැඳගෙන යන්න ගිහින්. ඒ දෙන්නා ලෙස්බියන්ලා විදියට හැසිරෙනවා මගේ ඇස්වලට දැක්ක දවසේ ඉඳලා මම සිහින දැක්කේ ඒ දෙන්නා අතරට යන්නෙ කොහොමද කියලා. අන්තිමේදී මට අහම්බ චාන්ස් එකක් ලැබුනා සැන්ඩ්රාගේ අම්ම ට්රිලීෂියාට පුංචි උදව්වක් කරන්න. ඉතිං අද එතැන් සිට
සැන්ඩ්රලාගේ ගෙදර ගාඩ්න් එක ලස්සනට හදලා තිබුනා. නිල් පාට ලොකු තණකොල පිට්ටනියක් එයාලට තිබුනා. මම නෝටිස් කරලා තියෙනවා නිවාඩු දවස්වල ට්රිලිෂියාගේ වැඩේ දවසෙන් භාගයක් විතර මේ ගාඩ්න් එකට සාත්තු කරන එක. එයා ෆැට් කියලා මම කිව්වාට ඒක කැත මහතක් නෙවෙයි. එයාගේ හම රෝස පාටයි. ඒ වගේම ඇග ජොල් ඇගක් නෙවෙයි. එයාගේ හැම තැනම ගානට මස් පිරිලා තියෙන්නේ.ඒ ඔක්කොම මෙච්චර දවස් මම දැක්කේ ඈතට. ඒත් දැන්….දැන් හැම දෙයක්ම දෙපා මුලට ඇවිත්. මගේ සතුට ඉවවහා ගිහින්. අනේ මගේ වස්තුව දැන් මගේ ඉස්සරහ ම! ආහ්!!!
මම ඉක්මනින් ම ඇතුලෙන් ඇවිත් ගේට් එක ඇරියේ තවත් ඉවසන්න බැරි තැන ම.මගේ සතුට දෙගුන තෙගුන කරමින් ට්රිලීෂියාගේ මූනේ ලස්සන හිනාවක් ඇඳලා ගියා. ”වෙල් ඩන් බෝයි…..මම දන්නේ නෑ කොහොම මේකට ඔයාට ස්තුති කරන්න ද කියලා…” ට්රිලීෂියා මගේ මූන දිහා බලාගෙන තාලයට කියාගෙන යනවා. පුංචි දා බිංදු කීපයක් එයාගේ කම්මුලේ පහලට ගලාගෙන ගිහින්, එයාගේ කෙල් රොදවල් ඒ දාබිදුවලට ඇලිලා හරිම ලස්සනයි!ඒ අතරේ මගේ හිත, ඇස් එයාගේ සාරි පොටින් මෑත් වෙලා ක්රීම් පාටට එලියට පේන එයාගේ යටිබඩ දිහාට ඇදිලා ගියා. එයාගේ පෙකනියත් ලාවට වගේ දැකලා මට කරන්ට් වැදිලා ගියා. මේවා ඔක්කොම වුනේ තත්පර ගානක පරතරයක් තියලා..”ආන්..ඒකට මොකට තෑන්ක්ස් කරනවාද ටීචර්..ඒක සුලු දෙයක්., ” මගේ ඇස් ට්රිලිෂියාගේ ඇස් දිහාවට හරවලා එකපාරටම කියලා දැම්මා. ”කෝ ඉතිං මම මෙයාගේ නමවත් දන්නේ නෑනේ මෙච්චර ලග පාත ඉඳලත්,” ට්රිලිෂියා ආයෙමත් ලතාවකට ඇහුවා. ”ම..ම රන්ජන්.” ඇත්තට ම මගේ හිත කිසිම එකලාසයක් නෑ. හරියට කලබල වෙලා.
”ඉන්න රන්ජන්, මම කාර් එක ඇතුලට අර ගන්නම්. ඇතුලට ගිහින් මොනවා හරි බීලම යන්න බැරියැ,” ට්රිලිෂියා ආයෙත් හිනා වෙවී කිව්වා. ඊට පස්සේ එයා මට පිටුපාලා කාර් එක දිහාවට ඇදිලා ගියා. එතකොට තමයි මම දැක්කේ එයාගේ ලා රෝසපාට සාරියට පිටතින් ගැස්සෙන එයාගේ පිරුන නිතඹ. ඒක ගැස්සෙන වාරයක් පාසා මගේ හදවත වේගයෙන් ගැහෙන්න පටන් ගත්තා. ඒ ගමන් ම මගේ හිතුවක්කාර මල්ලියා අතීතයේ දැකපු හැම දෙයක්ම සිහිවෙලා එයාගේ ඔලුව ඉස්සුවා අන්ඩර් වෙයා එක යටින්. මගේ නහර දිගේ ආයෙත් පුංචි විදිලියක් ඇදිලා ගියා. සිදුවෙන හැම දෙයක්ම මහදවල් දකින හීනයක් වගේ. ට්රි.ලීෂියා එයාගේ ලානිල් පාට චෙරි ක්ව් ක්ව් කාර් එක ගරාජ් එක දිහාට යන අතරෙ ම ගේට් එක ස්වයංක්රීයව ම වැහිලා ගියා. ඒක ආයෙමත් යථා තත්වයට ඇවිත්.
කාර් එක ගරාජ් එකේ පාක් කරපු ට්රිලිෂියා ඈත ඉදලම මට කතා කලා, ”ඒයි ඉලංදාරියා මොකෝ තවම ගේට්ටුව ලගට වෙලා. ඇතුලට එන්න ඔය අව්වේ පිච්චෙන්නේ නැතිව..” එයාගේ කටහ හරිම ප්රබෝධමත්. ඒත් මගේ හිත තවතවත් කලබල වෙලා.අම්මයි දුවයි එදා කරපු දේවල් ඈත ඉදන් හොරෙන් බලාගෙන ඉඳලා කොච්චර වීරයා වගේ මල්ලියාව අතේ මැරුවත් දැන් මේ ඇස් පනාපිට සිද්ධ වෙන දේවල්වල දී මම හරිම බොලඳ එකෙක් වෙලා.”ෆක් මයි ඈස්හෝල්!” මම මටම කොඳුරලා ට්රිලිෂියා ඉන්න පැත්තට පය ඉක්මක් කලා. විශාල සුදුපාට මාබල් අල්ලලා තිබුන ට්රි ලිෂියාගේ තට්ටු දෙකේ ගෙදර හරිම චාම්. ඒ වගේම හරිම කූල්. විශාල ශාලයේ තිබුනේ සුව පහසු සෙටි එකකකුයි බිත්තියේ සවිකරලා තිබ්බ ප්ලැට් ස්ක්රීන් ටීවී එකකුයි විතරයි. තව බිත්තිය පැත්තකට වෙන්න ලී කැටයමක් තිබ්බා, ඒකත් දිය නාන කාන්තාවකගේ. බිත්තිවලට ගාලා තිබුන තීන්තත් ලා නිල් පාට. මගේ ඇස් එකපාරට ම ඇදිලා ගියේ එක බිත්තියක හරිමැදට වෙන්නට එල්ලලා තිබුන අඩ නිරුවත් ග්රීක දෙවගනකගේ සිතුවමකට.
”ඉඳගන්න රන්ජන්,” මම දැහැනෙන් මිදිලා ට්රිලීෂියා දිහා බැලුවා. එයා තරප්පු පේලිය කොනේ කනුවකට බරදීලා මගේ දිහා බලා ඉඳලා තියෙනවා කියලා මම ඒ වෙලාවෙ හිතුවා. ”රන්ජන්, ඒ චිත්රයට කැමැතිද?” ට්රිලීෂියා ඇහුවා. ”ඔව්..ඔව්..ඒක හරිම සම්භාව්යය යි,” මම වචන පැටලි පැටලී කිව්වා. ”ඔව් ඒක හරි..ඒක සම්භාව්යව යි තමයි” ට්රිලීෂියා මගේ වචන ම පුනරුච්ඡාරනය කලා. දැන් මම ටික ටික රිලැක්ස් වෙන්න පටන් ගත්තා. ”හිටගෙන ඉන්නේ තවත් උස යන්න ඕන වෙලාද, ඉඳ ගන්න ලමයෝ..” ඒ පාර තවත් ආමන්ත්රනයක්. ඒත් හරිම ලෙන්ගතු ස්වරයක්. මගේ සිතුවිලි ටික ටික මෙලෙක් වෙන්න සොඳුරු වෙන්න පටන් ගත්තා. මම සුව පහසු සෙටියක ඇගේ බර දීලා වාඩි වුනා. ”වාඩි වෙලා ඉන්න, මම කූල් ඩ්රින්ක් එකක් හදාගෙන එන්නම්, රන්ජන් කැමැති මොනවටද? ඇපැල් ජූස්, පේර, දොඩම්, දිවුල්.. ,” ට්රි,ලීෂියා ඇද පැද කියවාගෙන යනවා.
ඕන රෙද්දක්..මම හිත යටින් එහෙම කියලා, ”දිවුල් එකක් හදාගෙන එන්න පුලුවන් නම්, තෑන්ක්ස්” අන්තිමේදි මම කිව්වා. ”ඕකේ, ගිව් මී ෆිව් සෙකන්ඩ්ස්,” එහෙම කියාගෙන ම ට්රිලිෂියා ආයෙත් එයාගේ අර ලස්සන නිතඹ නලවාගෙන කුස්සිය පැත්තට ගියා. මම මේ සුවපහසු සෙටියේ වාඩිවෙලා හැම දෙයක්ම මුල ඉදලා කල්පනා කරන්න පටන් ගත්තා. ට්රිලිෂියා වල් ගෑනියක් ද? මගේ හිත හැමදාම අහපු ප්රශ්නයක්. නෑ..නෑ.. ඒක හරිම ස්වාභාවිකයි. තමන්ගේ දුවත් එක්ක සෙක්ස් කරන ගෑනු ලෝකයේ ඉන්න බැරිද? මොකෝ බැරි ඉන්න පුලුවන්..ඇයි එහෙම වෙන්නේ? ඒක හුදෙක් වල්කම වගේ පටු වචනයකින් විස්තර කරන්න පුලුවන් ද? කෝටියක් ප්රශ්න අතරේ මම හිරවෙලා. සෙක්ස්..ඒක හරිම සංකීර්න මාතෘකාවක්!!!! මම ඒ ගැන පස්සේ කල්පනා කරනවා. දැන් හිතන්න දේවල් අනන්තයි, අපරිමානයි….
එහෙම හිතත් එක්ක වාදෙක පැටලිලා ඉදිද්දි මට මිහිරි සංගීත නාදයක් ඇහෙන්න පටන් ගත්තා. ට්රිලිෂියා, කිචන් එකේ ඉඳන් මියුසික් සීඩී එකක් ප්ලේ කරනවා. ඒක වයලීන් කොන්සාටෝ එකක්. සමහරවිට බිතෝවන්ගේ හරි මෝසාට්ගේ හරි මියුසික් එකක්. මට හරියට මතක නෑ. ඒත් හරිම රිලැක්සින්! මේ ගෑනි කොයිතරම් සොදුරු ගැහැනියක් ද! මගේ හිත මට කියන්න වුනා. ඇත්ත, මේ ගෑනි නිදහස් ගෑනියක්. කුහකකම් නැති විවෘත ගැහැනියක්. තවත් විනාඩි දහයක් විතර මගේ සිතුවිලි ලෝකයේ අතරමන් වෙලා ඉන්න අතරේ ට්රිලිෂියා රිදී පාට ලස්සන බන්දේසියක තියාගෙන දිවුල් ජූෂ් එකක් හදාගෙන ආවා. එයා මගේ ඉස්සරහින් ඇවිත් ටිකක් පාත්වෙලා පුංචි සිනාවක් එක්ක ම බන්දේසිය මගේ දිහාට දික් කලත් මගේ ඇස් දෙක ගැටුනේ දිවුල් වීදුරුවේ නෙවෙයි,එයාගේ කලුපාට හැට්ටකර අතරින් යන්තම් එලියට ආපු රෝසපාට පියයුරු අතර නිම්නයේ…ඒවාගෙන් ඇස් එලියට ගන්න මොන එකාට ද පුලුවන්.! ඒ ගමන්ම මම ජූස් වීදුරුවට අත තිබ්බත් ඒක හරියට ඇල්ලුනේ නෑ. ඒක බිම නොවැටී අල්ලගන්න පුලුවන් උනත් එයින් භාගයක් විතර මගේ ෂර්ට් එකට ඉහිරුනා. මම ඇදලා ඉදපු ටී ෂර්ට් එකේ දිවුල් කහට තැවරුන බවට කිසිම සැකයක් නෑ.” ඔහ් අයෑම් වෙරි සොරි ගයි‼” ට්රිඉලිෂියා විස්සෝප වුනේ කිසිම හේතුවක් නැතිව. “ඉට් වෝස් මයි මිස්ටේක්!” එයා ආයෙමත් කිව්වා. ”නෑ..නෑ එහෙම කියන්න එපා මගෙයි වැරැද්ද!” මම වැරැද්ද මගේ පිට දා ගත්තා. ”හ්ම්!” ”කෝ ඉතිං ඔයාට ඔහොම ගෙදර යන්න බෑනේ…ඉක්මනට බාත් රූම් එකට ගිහින් ටීෂර්ට් එක හෝදා ගන්න. ඊට පස්සේ ටිකක් වේලලා අයන් කර ගත්තාම හරි..,” ට්රිලිෂියා හරිම කලබලයෙන් කියාගෙන ගියා.
වෙච්ච වැඩේ ගැන මට හරිම අප්සෙට්. මොනවා කරන්නද ඉතිං!මම ජූෂ් වීදුරුව ටීපෝ එක උඩින් තියලා බාත් රූම් එකට යන්න ට්රිලීෂියා පස්සේ වැටුනා. ඒක තිබුනේ, කිචන් එක පසුකරගෙන ගියාම.අති නවීන පන්නයේ බාත් රූම් එකක්.බාත් ටබ් එකක්, හැම වර්ගයක ම සුවද විලවුන්, සුවද පැන්, නානා ආකාරයේ සබන් වර්ග, කොටින් ම රේෂර් පවා, ගැහැනියකට අවශ්ය හැම දෙයක් ම ඒකේ තිබුනා.”කෝ ෂර්ට් එක ගලවලා දෙන්න මම හෝදලා දෙන්නම්,” ආදරයෙන් මගේ දිහා බලලා කිව්වා. ”නෑ, නෑ..මට පුලුවන් ඉන්න මම හෝදා ගන්නම්, ගෙදරදිත් මගේ රෙදි මමමයි හෝදා ගන්නේ…” මම ඇත්තම කිව්වා. “ෂා, හොඳ කොල්ලෙක්නෙ ඔයා.,” ට්රිලීෂියා එයාගේ නිල් පාට ඇස් දෙක කරකවලා කිව්වා.දෙයියනේ, මම දැන් තමයි ඒ ලස්සන ඇස් දෙක දැක්කේ. අවුරුදු 48ක් වුනත් එයාගෙ මූන රැලි ගැහිලා නෑ. අනිවා,නිතර නිතර එයා බියිටි සැලුන් එකකට යනවා ඇති. ඒ වගේ ම කොන්ඩය ස්ට්රේට් කරලා තිබුන නිසා හරිම හුරතල් ලුක් එකක් එයාට තිබුනේ. ඕනවට වැඩිය මේක් අප් දාගෙන හැඩ වෙන්න එයාට අවශ්ය නැති තරමට එයා ලස්සනයි. පිරුනු රෝස පාට තොල් දෙකක් එයාට තිබුනේ, ඒවයේ ලිප්ස්ටික් ගාලා තිබ්බේ ලාවට. එයා හිනාවෙනකොට එකපෙලට පිහිටලා තියෙන එයාගේ කිරි පාට දත් මම දැක්කා.පිරිසිදු බවේ ප්රතිමූර්තියක්!ආහ්!
සමහරවිට එයාට තේරෙනවා ඇති මම එයා දිහා පුදුම උනන්දුවකින් බලන බව. ඒත් ට්්රිලීෂියා මට ඒ බවක් ඇඟවන්න නැතිව ඉන්න උත්සහා කරනවා කියලත් මට තේරුනා. “ඕකේ, ඕකේ, ඔන්න එහෙනම් ඔයාම ටීෂර්ට් එක හෝදා ගන්නකෝ,” ට්රිලිෂියා මා දිහාවේ හුරතල් බැල්මක් දාලා යන්න ගියා. මම දොරින් එලියට ඔලුව දාලා එයාගේ පස්ස පැත්ත දිහාවේ ආශාවෙන් බලාගෙන ඉදියා. මගේ ඇස් ලාවට පියාගෙන එදා මම දැකපු සිද්ධිය සිහිකරගන්න හැදුවා. මගේ මල්ලි හෙමීට රත්වේගෙන රත්වේගෙන එන බව මට දැනුනා. දැන් මට ඇහෙන්නේ අර මිහිරි සංගීත නාදය විතරයි. මගේ හිත ඇතුලේ ට්රිලීෂියාගේ පිරුන නිතඹ ගැස්සෙනවා, මාව ඒවායින් කුල්මත් කරනවා…ම්හ්… එත් තවත් මොහොතකින් මගේ සිතුවිලි දියවෙලා යන වැඩක් සිද්ධ වුනා. දෙයියනේ, ට්රිලිෂියා යන ගමන් හැරිලා මගේ පැත්ත බලාගෙන ඉඳලා! සමහරවිට එයා බලන්න ඇති මම එයා දිහා බලාගෙන ඉන්නවද කියලා..මම ලැජ්ජාවෙන් ඔලුව ඇතුලට ඇදලා ගන්නකොටත් ලාවට හිනාවක් දාගෙන බටහිර ගීතයක කොටසක් මුමුන මුමුන ට්රිලීෂියා ආයෙත් ඇවිදන් යන්න පටන් අරන්. ෆක් මී! මට ම ආයෙත් කියාගෙන ටීෂර්ට් එකත් ගලවලා හෝදන්න පටන් ගත්තා. දිවුල් යුෂ හැලුන හරිය හිතුවට වඩා විශාලයි. මම ටී ෂර්ට් එකෙන් බාගයක් ම හෝදලා දැම්මා.
ඔක්කොමත් හරි! ඒත් මොකක්ද යකෝ මම දැන් එලියට ඇඳගෙන යන්නේ? මම ඒ ගැන කල්පනා කලේ ම නෑ. කරන්න දේකුත් නෑ. මම ටී ෂර්ට් එකේ හෝදපු පැත්ත අතේ ගුලි කරගෙන ඉතිරි හරියෙන් මගේ මවිල් පිරුන පපුවත් වහගෙන කිචන් එක මැදින් ඇවිදගෙන ශාලයට ආවා. මම අඩි 6ක් උඩ තරමක උස තරමක සද්දන්ත එකෙක්.රොෂාන් අයියගේ ෆිට්නස් සෙන්ටර් එකේ වේයිට් කරන නිසා ෆිට් බොඩි එකක් මට තියෙනවා කිව්වොත් ඒක අතිශයෝක්තියක් නෙවෙයි. මගේ නූල කැඩුන වෙලාවේ ඉඳල ම දිග පොල්ලක් හදා ගන්න මට මාර උනක් තිබ්බ නිසාම මගේ පොල්ල අගල් 8ක් දක්වා ලොකු කරගන්න මම වෙහෙසකර එහෙත් ප්රතිපලදායික වෑයමක් දැරුවා. ඉතිං මම දන්න විදියට මගේ ගෑන්ග් එකේ උන් එකෙකුටවත් ඒ වගේ පොල්ලක් ඇත්තේ නෑ කියලා මට ආඩම්බරෙන් කියන්න පුලුවන්. උන්ට හරි ඊර්ෂ්යයයි මගේ තඩි බාව ගැන! සොරි මචන්ලා‼
කොහොම කොහොම හරි ශාලායට ආවත් ට්රිලිෂියා පේන්න නෑ. කතා කරන්නත් මොකද වගේ. ඕන රෙද්දක් වෙන්න කියලා මම ආයෙමත් සෙටි එකේ වාඩි වුනා.අර මිහිරි සංගීත නාදය දිගට ම ඇහෙනවා.විනාඩි පහක් විතර එහෙමම ඉන්න කොට, “හානේ ඔයා හුඟක් වෙලා මෙතන ද?” ට්රිලීෂියාගේ කඩහඬ ඒ තරප්පු පේලිය මුදුනෙන් මාව හිරිවට්වගෙන ඇහුනා. මම එකවර ම දැක්කේ එයාගේ පුෂ්ටිමත් කිරිපාට කකුල් දෙක විතරයි.ඒ කියන්නේ එයා ඇඳුම් මාරුකරගෙන. තවත් ටිකක් වෙලා යනකොට මම දැක්කේ එයා සුදුපාට තරමක් ෆාට් කොට ස්කර්ට් එකකුයි, බොත්තම් පියවන ලා රෝසපාට බ්ලවුස් එකකුයි ඇදගෙන පඩිපෙල බහිනවා. එයා පඩියක් බහින බහින ගානේ එයාගේ පුන් පියවුරු ගැස්සෙනවා. මට හිතා ගන්නත් බෑ. මෙයා යටට බ්රා එකක් ඇදලා නැද්ද! මගේ මුලු ඇගම ඒ සිතිවිල්ල්ලෙන් හිරිවැටිලා ගියා. මගේ ඇස් එයාව ගිලගන්න වගේ ලොකු වෙලා, මම දන්නවා එයාට මගේ වෙනස හොඳට තේරෙනවා.
ට්රිලීෂියා හිනාවේගෙන ආවත් මම දැක්කා එයාගෙත් මූන එකවරම වෙනස් වෙනවා. යකෝ මං වගේ තරුන කඳක් දැක්ක ම සලිත නොවන ගැහැනියක් ඇත්නම් ඉතිං මෙලෝ හැගීමක් නැති ගැහැනියක් වෙන්න ඕන. තවත් ටිකකින් ට්රිලීෂියා මගේ දිහාවට ඇවිදගෙන ආවා.මගේ නැහැපුඩු එකවරම පිච්ච මල් සුවඳකින් කිති කැවිලා ගියා. ඒ ට්රිලීෂියාගේ සෙන්ට් එකේ සුවඳ! එයා කිසිම වෙනසක් නොපෙන්වා මට කිව්වා, ” කෝ ඕන දෙන්න රන්ජන් මම අයන් කරලා දෙන්නම්,” කියලා. ඊට පස්සේ වුවමනාවෙන් ම වගේ ටිකක් නැමිලා මගේ අතින් ටීෂර්ට් එක ඇදලා ගත්තේ මගේ අතේ එයාගේ උනුසුම්, සුමුදු අත් ගොබයත් ගාවාගෙන ම. ඒ ගමන් ම එයාගෙ උනුසුම් සුසුමක් මගේ හිසකෙස් අතරින් උනුසුමට මට දැනුනා. එයා හිතා මතාම ඒක කලේ කියලයි මට හිතෙන්නේ.එයා ටී ෂර්ට් එක මුලුමනින් ම ඇදලා ගත්තාම මගේ උඩුකය මුලුමනින් ම නිරුවත්.
මම දැක්නා ට්රිලිෂියාගේ මූන එකවර ම වෙනස් වෙලා රතු පාට වුනා. එයා ෂොක් වෙලා වගේ මගේ මවිල් පිරුන ශක්තිමත් පපුව දිහායි, අත්ගොබ දිහායි බලාගෙන ඉදියා. ”ෂාහ්! ඔයා හරි ම හැන්ඩ්සම් කොල්ලෙක්නේ!” ට්රිලිෂියාගේ කඩහඬ ටිකක් වෙව්ලනවා වගේ. එහෙම කිව්ව එක ගැන එයා ලැජ්ජා වුනා වගෙත් පෙනුනා. එයාගේ ඇස් නලියනවා. එයා හයියෙන් හුස්මක් ඉහලට ඇදලා ඒ වෙගෙන් ම වගේ පහලට දැම්මා. ඊට පස්සේ කලබලයෙන් වගේ පඩිපෙල දිගේ ඇවිදගෙන උඩට ගියා. මමත් දැන්නම් අන්දුන් කුන්දුන්. මොන මගුලක් කරන්නද කියලා තේරෙන්නෙ නෑ.
මට දැනුනා මගේ හැඟීම් ටික ටික අවදිවේගෙන පුපුරන තරමට ලන් වෙනවා. මගේ පොල්ල නලියලා නලියලා අන්ඩර්වෙයා එක ඇතුලේ තවත් නම් ඉඩ නැති ගානට ලොකු වෙලා. මගේ උගුර කට වේලිලා. මම ඉක්මනින් ම ට්රේ එකේ තිබ්බ දිවුල් ජූස් එක බී ගෙන බී ගෙන ගියා.ඒක හරිම රසයි. ඒ විතරක් නෙවෙයි, ට්රිලිෂියා මගේ අතින් හැලුන පරන එක විසි කරලා ෆ්රෙස් ජූස් එකක් හදලා ගෙනත් තිබ්බා. ජූස් එක බීලා මම ආයෙත් වතාවක් සෙටි එකේම වාඩි වුනා. විනාඩි පහක් ගෙවුනා, 10ක් ගෙවුනා, 15ක් 20ක් 30ක්! කෝ මේ ට්රියලීෂියා? කිසිම ශබ්ධයයක් නෑ. ටී ෂර්ට් එක අයන් කරන්න ඕන තරම් වෙලා. මෙයාට මොනව හරි අනතුරක් ද! දාහක් ප්රශ්න. කතා කරනවාද! නෑ. එහෙනම් ගිහින් බලනවාද! නෑ නෑ ඒක හරි නෑ. එත් තවත් විනාඩි 10ක් බලලා බැරිම තැන මම තීන්දු කලා. ගිහින් බලනවා කියලා. හිතට ධෛර්ය අරගෙන මම නැගිට්ටා. හෙමින් හෙමින් පඩි පෙල නඟින්න පටන් ගත්තා. මගේ කකුල් වෙව්ලනවා. ඇයි මෙයා පහලට ආවේ නැත්තේ?! පඩි පෙලේ අන්තිම පඩියට ම ඔන්න මම ආවා.
**********************************************************ඉතිං ඊට පස්සේ සිද්ධ වුන අතිශයින් මනරම්, ඒ වගේ ම උද්වේගකර, ආදරනීය සිදුවීම්දාමය ඉක්මනින් ම කියන්නම්. ටිකක් ඉවසලා මට ටිකක් කල් දීපල්ලා, තරහ වෙන්න එපා. මේ කතාව මොන මොන ඉසව්වලට යයිද කියලා මම දන්නේ නෑ. ඒත් උඹලට නැවුම් අත්දැකීමක් දෙනවා කියලා පොරොන්දු වෙනවා. දාහක් වැඩ අස්සේ මේ කොටසත් ලිව්වේ, මගේ හැඟීම් හිරකරගෙන ඉන්න බැරිම තැන! උඹලාගේ හොඳ නරක හැම කොමෙන්ට් එකකට ම ස්තුතියි!
මීට ආදරනීය,
රන්ජන් මලවිආරච්චි